‘O, maar als ik dan met jou ga wandelen dán ben ik van mijn problemen af! Jij weet vast wel een oplossing voor mij. Het liefst zou ik er gisteren vanaf zijn. Ik wil mij gewoon niet meer zoooo ongelooflijk rot voelen. Morgen wil ik opstaan en ik zou willen dat ik een keertje veel energie zou hebben, ja, heel veel en dat ik alles heeeeel optimistisch bekijk wat op mijn pad komt en ik geen last meer zou hebben van wat mijn vriendin ervan zou vinden of, erger nog, mijn ouders, dan…’.

Herken je deze gevoelens?  Moe gestreden en radeloos! Je man of vrouw weg, je baan weg, de kinderen luisteren niet, pfff.

Doe je oren even dicht of sluit je ogen, want psssttt…. ik ga je vertellen dat worstelen met je gevoelens ergens goed voor is. Nee, ik ga niet zeggen dat het fijn is. Dat niet, zeker niet, maar je hebt het nodig om een metamorfose door te maken. Bij de meeste mensen lukt zoiets vaak niet in korte tijd.

Snelle oplossingen bestaan niet. Ik kan het niet vaak genoeg zeggen. Gebeurtenissen ontvouwen zich zoals zij zich aandienen. Het vereist moed van jouw kant als ook hulp met inzichten van buitenaf om emoties te omarmen. Dat kan je niet in één dag. Verdriet, verlies of boosheid zijn ook niet in één dag ontstaan. Je zou jezelf tekort doen om het even snel opgelost te willen hebben. Besef dat goed. Met aandacht stilstaan, de klok op oneindigheid….

Ik wil je het verhaal van de vlinder vertellen, wellicht geeft dit jou steun en kracht om de handschoen in de ring op te pakken. Werken aan gevoelens kost kracht en motivatie en vooral dus ook tijd. Ik ondersteun je en jij lost het zelf op!

Een vrouw vindt een cocon van een vlinder. Ze neemt het mee. Op een dag verschijnt er een kleine opening in de cocon. De vrouw kijkt een paar uur toe hoe de vlinder worstelt om zich door de kleine opening naar buiten te werken. Totdat de vlinder niet meer verder lijkt te kunnen komen. De vrouw besluit met al haar goede bedoelingen de vlinder te helpen en knipt met een schaar de rest van de cocon open. De vlinder kan zich nu vrij eenvoudig losmaken. Maar de vlinder heeft een gezwollen lichaam en verfrommelde vleugels. Zijn transformatie is abrupt gestopt. De vlinder kan de rest van zijn leven alleen nog maar rondkruipen en zal nooit in staat zijn om te vliegen.

De krappe cocon en de worsteling die nodig is om door de opening te kruipen, is voor de vlinder de manier om de lichaamsvloeistof in de vleugels te pompen. De vlinder kan pas vliegen als het de vrijheid uit de cocon zelf heeft bereikt.

Soms zijn worstelingen exact wat we nodig hebben in het leven.