De kracht van vertrouwen: maakt van onrust rust.

Raak alsjeblieft het vertrouwen in mensen niet kwijt…..

Wat kan er zoal misgaan? Elke keer als zij iets verkeerd had ingeschat, werd ze er keihard op afgerekend. Nou, de volgende keer doet hij het zélf wel. Want als hij het niet doet, dan komt het met het gezin nooit meer goed. Ze kan ook niks zelf beslissen. Laat hèm het maar doen, dan blijft alles tenminste onder controle…

De wereld lijkt zo geordend en netjes. Maar de stille oorlog wegens gebrek aan vertrouwen is geboren. Dagelijks worden dit soort mini oorlogjes gevoerd. In gezinnen, op kantoor, bij de sportvereniging. Overtuigd van onze eigen gelijk denken we de wereld onder controle te hebben.

Bovengenoemd voorbeeld gaat over iets heel onbenulligs, tenminste in mijn beleving. De voorraad boodschappen klopte niet helemaal, terwijl – ze – nog – zo – gezegd – had – dat – er –genoeg – was! Nu greep hij mis.

Enkele overpeinzingen over de oorzaak:

• Interpretatie van de situatie.
• Aangeleerde reacties.
• Ervaring uit het verleden.
• Verwachte opbrengst van de reactie.
• Onbewuste neiging gedrag te herhalen.
• Overschatting eigen competenties.
• Angst voor de nadelige gevolgen.

Echter: JE KRIJGT PAS VERTROUWEN IN JEZELF EN ANDEREN ALS JE EERST VERTROUWEN GEEFT!!

Laatst kreeg ik de vraag terug: “Waarom zou ik ‘het’ eerst moeten geven, hij doet toch %$(J&^$)#….”
Dat is altijd een lastig en een pijnlijk punt. Waarom zou jij een eerste stap moeten zetten?
Waarom jij, en niet de ander, die jou wantrouwt?????

Eerst een verhaal: De Boer en de Bakker.

Een bakker kreeg boter van een boer en de boer brood van de bakker. Na een tijdje viel het de bakker op dat de stukken boter van de boer, die drie pond zouden moeten wegen, steeds lichter werden. Zijn weegschaal gaf hem gelijk en hij klaagde zijn boterleverancier aan bij de rechter.

“Uw stukken boter zouden niet het vereiste gewicht hebben,” zei de rechter tegen de boer. “Dit stuk zou drie pond moeten wegen, het weegt echter veel minder.”

“Dat is uitgesloten, meneer de rechter,” zei de boer, “ik heb het elke keer nagewogen.”

“Misschien kloppen uw gewichten niet,” meende de rechter.

“Hoezo gewichten”, vroeg de boer stomverwonderd. “Ik heb helemaal geen gewichten, die gebruik ik nooit.”

“Maar waar weegt u dan mee als u geen gewichten heeft,” vroeg de rechter.

“Heel eenvoudig,” zei de boer, “ik krijg mijn brood van de bakker en hij krijgt boter van mij. Een brood weegt drie pond dus leg mijn boter links op de weegschaal en een brood rechts en zo weeg ik dat af.”

Komen er al situaties in je hoofd op, waarbij jij zelf wantrouwt of dat iemand jou het vertrouwen niet geeft? Misschien helpt het volgende argument je tot nadere beschouwing te komen.

Door gebrek aan vertrouwen ontneem je de mensen in jouw omgeving de kans om zich te ontwikkelen. Als je kinderen of collega’s geen fouten kunt laten maken, beperk je de kans dat ze van situaties leren. Je wilt dat ze zelfstandig iets gaan doen? Geef ze die kans dan ook om het anders te doen dan jij. Gelijkwaardigheid is fijner!

Geniet ervan als het een keertje in het honderd loopt, accepteer het ook. In het achterhoofd zit namelijk het diepgewortelde gevoel van vertrouwen en optimisme dat het goed komt. Als je in vertrouwen kunt denken en handelen kan je gaan genieten, omdat je zelf in staat bent anders te kijken en te voelen. Hoe lekker is het om op die manier de wereld om je heen te bekijken? Gun het jezelf en de ander!

Voorkom mini oorlogjes, begin in je eigen wereld!

• Wie op niemand vertrouwt, weet dat hij zelf niet te vertrouwen is.
  – Berthold Auerbach – Duits-Joodse schrijver en dichter –  1812-1882-

• Vertrouwen is zelfrespect, tot andere uitgestrekt
  – Nicolas Valentin de Latena – Frans Magistraat – 1790-1881-

• De titel is afkomstig van Dr. Eliza Laurillard – Nederlands dichter en dominee -1830-1908-